Mijn scrapbookworkshops op school zitten er weer op en mijn albums zijn weer veilig thuis… Er kon niet zoveel misgaan, maar het is ergens toch een eng idee dat ze de afgelopen week door zo’n 200 paar ‘vreemde’ handen zijn vastgehouden. Ik vond het erg leuk om de lessen te doen. Mijn verhaal liep niet altijd even goed en de ene keer was ik ook meer gespannen dan de andere, maar voor iemand die vroeger echt bang was om presentaties te geven, heb ik het volgens mij helemaal niet slecht gedaan! 

Het is ook zo leuk om te merken dat elke groep weer anders is en toch ook weer hetzelfde. In elke groep zitten twee of drie leerlingen die het hoogste woord voeren en daarmee vaak de sfeer in de groep bepalen. En elke groep zitten ook weer serieuzere leerlingen die soms alles tot op de details willen weten. Er zijn leerlingen die meteen op de materialen duiken en aan de slag gaan en anderen die maar niet op gang komen (‘Ik ben helemaal niet creatief’) of gewoon echt nergens voor te porren zijn (‘Ik maak het thuis wel’). Ik heb gisteren ook lesgegeven aan twee groepen volwassenen: die zijn veel minder impulsief en ze gaan veel dieper op de opdracht in. 

Om te laten zien dat je niet altijd heel ingewikkeld of ‘duur’ hoeft te doen om een leuke lay-out te maken, had ik nog twee extra voorbeelden gemaakt:

Het is fantastisch om te zien hoe een leerling zo’n voorbeeld dan weer vertaalt naar zijn/haar eigen werkstuk: fijnschrijvers, vilt, lintjes en kantjes, ribbelkarton, bubbeltjesplastic, nietjes, verf, ik heb deze materialen inderdaad ook allemaal teruggezien!