Als kleuter kwam ik met mijn ouders regelmatig in Denemarken. Vaak bezochten we dan een Deense zakenvriend van mijn vader en zijn familie. Volgens mijn moeder sprak ik zelfs Deens met de drie kinderen van het gezin. Lijkt me sterk, maar als kind van een jaar of 6 kun je nog niet in het Engels converseren en met Nederlands kwam ik daar natuurlijk ook niet ver… dus ik denk dat ik de kinderen gewoon napraatte.

Ik herinner me dat er een grote tuin was, met een enorme vijver. In de omgeving waren weilanden (met schrikdraad). Ik weet dat ik er heb gefietst, maar verder staat het me niet zo helder meer voor de geest. Eén ding ben ik tot op de dag van vandaag echter niet vergeten: er was een feest. De volwassenen en kinderen aten apart. Speciaal voor de kinderen was er een tafel gedekt en iedereen was door het dolle heen: pølser!!! Tot mijn grote consternatie was het enige dat er op tafel kwam een enorme pan met vuurrode knakworsten! In tegenstelling tot mijn zusje at ik bijna alles, maar als er één ding was wat ik echt niet wegkreeg… en er was niks anders!

Dus toen wij door Carlien en Christina werden uitgenodigd voor een housewarming en een kennismaking met een typisch Deense lekkernij, kon ik maar één ding denken: pølser!!! Toen ik achteraf van Harold hoorde over de grote pan met worsten kreeg ik er bijna spijt van, maar ik kon gisteren helaas niet naar IJsselmuiden afreizen. Ze zijn me echter niet vergeten: vandaag heb ik genoten van een heerlijke Deense lunch!

MANGE TAK, Christina og Carlien!!!