Ik heb iets met lettertangen. Als er zoiets als een lettertangverslaving zou bestaan, dan vrees ik dat ik op de nominatie sta. Ik heb er vier…
En ja, ik gebruik ze allemaal! Elke tang heeft namelijk een ander lettertype… Deze liefde voor lettertangen stamt al uit mijn vroege jaren. Ik ging wel eens met mijn vader mee naar een kantoorboekhandel en op één van deze bezoeken kreeg ik deze:
Na verloop van tijd was het tape op en verdween -ie natuurlijk in een la. Uit het oog, maar… niet uit het hart. Want toen ik het scrappen ontdekte, kwamen de herinneringen aan mijn oude Tapewriter weer boven. Omdat ik ‘m in eerste instantie niet meer kon vinden, heb ik van Harold een keer (voor Sinterklaas) een Dymo junior gekregen. En toen mijn moeder twee jaar geleden ging verhuizen, dook de Tapewriter ook weer op.
De andere twee tangen komen van mijn werk. Die zijn daar vervangen door een Dymo Letratag (en zou je het mijn collega’s vragen, dan zullen zij bevestigen dat ik ook daarmee een hele speciale band heb!)
Gekleurd tape was een tijdje moeilijk verkrijgbaar. Je moest het doen met zwart, rood, groen en blauw. Terwijl ik me herinner dat ik vroeger ook licht roze tape heb gehad. Daar komt nu gelukkig wel verandering in. Het scrapmerk Around the Block heeft zelfs tapes met leuke randen. De lettertang van hetzelfde merk heeft verwisselbare ‘Font wheels’. Ik heb ermee in de handen gestaan, maar bedacht net op tijd: ‘Ik heb er al vier…’ en heb ‘m toch maar weer teruggehangen! Ik heb wel tape gekocht en ik heb nu echt heel veel keus:
Vanavond heb ik mijn paarse tape in gebruikgenomen. Het paste perfect bij een van de lay-outs voor de maandopdracht van Piens Atelier. Met lettertangen is het alleen net als bij stempelen: soms heb je een kleine misdruk…
Ik zag ‘t pas toen ik het al had opgeplakt. Meestal haal ik het dan weer los en begin ik opnieuw. Maar ik heb deze week in Ali Edwards‘ nieuwe boek gelezen. En ik ben echt al veel te lang met deze lay-out bezig geweest. Dus weet je wat ik voor deze keer doe? Ik ‘embrace imperfection’!