Harold was vanmiddag om half één weer thuis. Hij heeft een geweldig vrijgezellenfeest gehad! Van wat ik hoor hebben ze ontzettend veel gelachen, heel veel Zwolse kroegen van binnen gezien en was het erg vroeg vanmorgen. Het programma bestond uit: een DJ-workshop in de kelder van De Gezelligheid, het bijwonen van een optreden van IOS op het festival Van eigen bodem, diner in een nieuw restaurant (waar Harold de naam niet meer van weet), Harold mocht draaien in Het vliegende paard (Ja, ja, Harolds vrienden weten wel waar ze hem een plezier mee doen!) en vervolgens begon er een kroegentocht die z’n weerga niet kent. Toen -ie thuiskwam was Harold nog best monter, maar nu aan het einde van de middag is dat iets anders… Gelukkig hebben we vandaag niks beters te doen, dus op de bank hangen met de Tour op TV is een prima tijdverdrijf.

Ikzelf ben vandaag wat aan het experimenteren met verschillende camera’s. Dat zit zo: ik wil heel graag een digitale spiegelreflexcamera. Naast dat ik daarvoor nog even moet sparen, weet ik niet welke ik dan wil hebben. Canon vs. Nikon, wat verwacht ik van de camera, welke lens wil ik etc. Eén van de dingen waar ik mee zit is dat ik bij mijn huidige compact camera (Nikon) nooit meer door de viewfinder kijk. Voor serieuze fotografen is dat not done, maar ik weet dat juist het schermpje op mijn camera mijn fotografie enorm heeft geholpen. Voorheen had ik nog wel eens last van het feit dat de viewfinder links op de camera zat en dat ik er dan alleen met mijn rechter (goede) oog door kon kijken. De compositie werd daardoor vaak anders dan ik het had bedoeld…

Een paar jaar geleden heb ik de analoge spiegelreflex van mijn vader geleend. Ik heb er toen anderhalf filmpje mee geschoten, maar ik ben intussen zo gewend aan de gemakken van een digitale camera, dat ik ‘m weer terzijde heb gelegd. Omdat ik ‘m nog steeds niet heb teruggegeven (sorry…), kon ik ‘m vanmorgen zo weer pakken om uit te proberen hoe het ook alweer is om te fotograferen met een viewfinder i.p.v. een schermpje. Ik had alleen geen batterijen meer, dus uiteindelijk ‘moest’ ik mijn fotografiehonger stillen met de Polaroidcamera (die we ook te leen hebben):

Omdat Harold op het station batterijen voor me heeft gekocht, kon ik vanmiddag verder gaan met de spiegelreflex. Kan er nu natuurlijk nog niets van laten zien, maar ik ben wel weer helemaal om qua mogelijkheden… Voor hetzelfde geld zijn alle foto’s mislukt, maar ik ben zoooo benieuwd naar het resultaat!