De olympische ringen… Ik ben naar de opening van de Olympische Spelen aan het kijken! Wat een luxe dat ik dit gewoon overdag kan bekijken! Ondanks alles is het toch weer prachtig om te zien wat ze van zo’n opening weten te maken.

Het is een beetje stil op mijn blog… maar ik zit bepaald niet stil! Maandag ben ik naar Amsterdam geweest, met als missie een gastenboek. Natuurlijk heb ik er weer meer dan één gevonden, maar ik ben wel geslaagd bij Cortina (een van mijn favoriete winkels in de 9 straatjes).

Dinsdagochtend kwam Lindy (onze ambtenaar van de burgerlijke stand!) haar kinderen bij mij afleveren, zodat zij (in het gezelschap van haar moeder) op het stadhuis voorbereidingen kon treffen voor de heugelijke dag. Steven, Thijmen en ik hebben ons wel vermaakt met wat papier, kleurtjes en stickers. Na de lunch hebben we nog even met z’n vijven gewinkeld bij H&M en Okaïdi, want de nieuwe kindercollecties zijn binnen. Lindy’s favoriete winkel Riviera Maison kon natuurlijk niet worden overgeslagen: ze heeft er nog een paar leuke dingen gescoord in de SALE, zoals twee van dit soort lijstjes:

 Die van Lindy hebben een bewerkte lijst. Erg leuk!

Woensdag heb ik gesport en heb ik stof geknipt voor 16 tafelkleedjes. Met horten en stoten heb ik er ook al 8 omgezoomd…

Nu de andere 8 nog! Verder hebben Harold en ik het draaiboek gemaakt voor onze trouwdag. We hebben nu wel op een rij wat er nog allemaal moet gebeuren. Hopelijk kunnen we alles heel snel gaan afstrepen!

Gisteren had ik om 10.00 uur een afspraak bij de kapper. Drie uur en drie kwartier (!) later stond ik weer buiten… Vanmorgen heb ik een foto gemaakt van mijn eigen versie van het resultaat:

En omdat het donderdag was, moest er natuurlijk ook nog gescrapt worden voor Project Catwalk: een mini-album in rood, wit en blauw. Op zich niet zo heel moeilijk voor een Nederlander, maar als klap op de vuurpijl moesten er ook nog een paar typisch Amerikaanse, patriottistische woorden in worden verwerkt… Tja. Nou. Ik heb mijn best gedaan. Het resultaat van mijn best volgt in het weekend!

Last but not least vandaag…

Mijn japon is thuis! Het was nog even spannend, want mijn moeder kon helaas niet mee om ‘m op te halen. Gelukkig had mijn nicht Janine een auto tot haar beschikking en konden we ‘m veilig en droog naar Amersfoort vervoeren. Omdat ik alleen met mijn nicht was en zij er alle vorige keren niet bij was, had ik op een briefje geschreven waar ik allemaal op moest letten en volgens mij is alles helemaal in orde: ik kan er nu in staan, zitten en (mocht het nodig zijn) ook dansen! ;-)