Pfff, ik heb nog maar anderhalve dag gewerkt, maar ik ben nu al bekaf… En het is nog maar een week geleden dat Harold en ik ons huwelijk vierden in Zandfoort aan de Eem. Ik ben me ervan bewust dat ik lange verhalen met foto’s heb beloofd, maar dat komt er nog even niet van. Ik weet ook nog steeds niet goed waar ik moet beginnen…

Maar ik moet toch een keer beginnen en dus begin ik op zaterdagochtend 16 augustus hééél vroeg. Toen Harold en ik in de auto stapten op weg naar Schiphol, vonden we een envelop onder de ruitenwisser. In de envelop zat deze foto:

Gemaakt door onze buurman Frank, op het moment dat wij onze straat uitreden, uitgezwaaid door onze buren. Onze familie en de fotografe waren op dat moment al naar het stadhuis vertrokken zodat ze ons daar konden ontvangen. Naast de buren heeft niemand dit verder gezien. Dat dit moment toch op foto is vastgelegd is echt geweldig!

Oja: en het antwoord op de hamvraag is natuurlijk ‘nee’. Niet alle enveloppen waren gevuld. Wel heel veel: met geld en met briefjes met daarop wensen en spreuken (en hier en daar een sneer richting onze woonplaats…). Volgens Harold had hij op een gegeven moment wel door welke enveloppen leeg waren: die waren namelijk bijna niet open te krijgen, zo goed als die dichtzaten!