… begonnen natuurlijk al heel lang voor die datum. We hebben hele draaiboeken en budgetten gemaakt en bijgehouden, het ene iets beter dan het andere. In de zomervakantie hadden we nog heel wat te regelen: een bruidstaart, ringen, de aankleding van de feestlocatie, bedankjes voor iedereen en voor het bruidspersoneel in het bijzonder, muziek voor op het stadhuis en schoenen… Harold heeft de aankoop van zijn schoenen uit weten te stellen tot de dinsdag vóór de bruiloft (!). Dat alles uiteindelijk is gelukt, werd duidelijk op de dag zelf: het was een superdag, zelfs het weer werkte mee!!!

Donderdagavond namen Harold en ik afscheid midden in de binnenstad van Amersfoort. We hadden net nog wat laatste aankopen gedaan en ik ging met mijn broer en Kevin iets te eten halen en daarna naar huis. Daar moest ik mijn tas nog pakken voor Dublin, Kevin heeft de tafelkleedjes voor bij Zandfoort gestreken, GBJ heeft takken van de boom in de voortuin geknipt en ik heb kleurplaten geprint voor de kinderen (voor als het zou regenen… was achteraf niet nodig geweest!), een cadeau ingepakt en lintjes gebonden aan de spekboeketjes voor de bruidsmeisjes. Die nacht heb ik nauwelijks geslapen.

‘s Ochtends was ik als eerste op om te douchen en ik heb mijn tijd daarna gevuld met ontbijten, poetsen in de keuken (?!) en het in ontvangst nemen en op de vaas zetten van een enorm boeket bloemen, gestuurd door mijn werkgever:

De afspraak bij de kapper was om 11.00 uur en het plan was om vooraf bloemen te halen op de markt. Tijdens mijn slapeloze nacht had ik alleen bedacht dat als we toch nog broodjes moesten halen voor tussen de middag, we ook meteen roosjes mee konden nemen bij Albert Heijn. (Die waren nl. in de Bonus…) Twee vliegen in één klap!

De fotografe belde: vanwege de weersvoorspellingen hadden we een slechtweerscenario bedacht, maar dat hoefde gelukkig niet door te gaan! Mijn broer bracht me naar de kapper en ging daarna door naar Zandfoort aan de Eem. Ik had mijn fototoestel wel meegenomen, maar ter plekke heb ik er geen moment meer aan gedacht om foto’s te maken! Omdat mijn haar alleen in model moest worden gebracht, was ik eigenlijk ook zo klaar. GBJ kwam me weer ophalen en toen begon het grote wachten!

Inmiddels waren mijn moeder en mijn tante thuis gearriveerd. Ergens tussendoor werd het bruidsboeket bezorgd. Het was als een waar cadeau ingepakt. 

Na wat rondhangen en een kleine lunch was het tijd om me terug te trekken voor de make-up. Ik had natuurlijk al geoefend met al mijn nieuwe make-upspullen en kennelijk had dat geholpen want ook dat was zo gebeurd.

De jurk was een ander verhaal. Mijn moeder hielp me met aankleden en alles liep gesmeerd tot de knoopjes op mijn rug dicht moesten… met een haaknaald. 

Eén van de lusjes knapte en er moesten drie paar handen, een naald en verschillende draden aan te pas komen om het naar tevredenheid van mijn moeder, mijn tante en mijn broer op te lossen. Dit gebeurde allemaal achter mijn rug, dus ik heb er gelukkig niks van gezien: het enige dat ik kon doen was ondertussen heel koelbloedig een kleine beschadiging aan mijn french manicure bijwerken… met Typ-ex ;-).

Toen alles was bijgewerkt en vastgenaaid kon iedereen komen… en dat deden ze ook: de fotografe, Janine, Mischa, Diana, Jeroen, Papa, Klari, Pa en Ma Zuiderbaan… Er werden corsages opgespeld en al snel ging iedereen naar buiten om Harold op te wachten. Daar stond ik dan… in m’n uppie in de huiskamer. Wachtend op wat er ging komen…