Gelukkig kwam Harold er vrij snel aan. Ik heb natuurlijk niets van zijn aankomst gezien, maar gelukkig hebben we de foto’s nog!
Toen Harold voor de deur stond, kon ik hem tegen de bruidsmeisjes horen zeggen: ‘Zullen we aanbellen?’ Daarna ging de deurbel en deed ik open. Harold en ik waren blij om elkaar te zien.
Ik had Harolds pak nog niet gezien, maar ik wist inmiddels wel dat het marineblauw was. Daarbij had mijn broer een heel gaaf overhemd gevonden met drie kragen en oranje details: helemaal in stijl dus!
Natuurlijk moesten bruidsmeisjes Kelly en Daphne ook van top tot teen worden bewonderd: mooie jurken, bijpassende sieraden en tasjes, echte make-up op en glitter in het haar. Ik wist oorspronkelijk wel wat ze zouden dragen, maar de beide dames waren in de zomervakantie zo gegroeid dat de jurken die Diana in het voorjaar voor ze had gekocht, niet meer pasten! Er moest dus opnieuw worden geshopt en de jurken die toen werden gekocht bleven voor mij geheim!
Onze gasten moesten al gauw weer vertrekken naar het stadhuis. Harold en ik bleven thuis achter om iedereen de gelegenheid te geven bij het stadhuis te verzamelen. Even later gingen we op weg, uitgezwaaid door de buren.
De chauffeur reed op de TomTom naar het stadhuis… Ik voelde me nogal opzichtig in de open kever, maar het viel me op dat een heleboel mensen het volgens mij niet eens zagen. Alleen bij het stoplicht voor het (echte) stadhuis had ik wel even onder de bank willen kruipen…
Vlak bij het oude stadhuis zette de chauffeur de auto stil. Naar zijn zeggen, moest hij wachten op een teken van de bode. De bode was alleen nergens te bekennen. Ondertussen hadden wij mooi zicht op iedereen voor het stadhuis en er kwamen zelfs collega’s langs de auto die vroegen waar ze naartoe moesten! Uiteindelijk seinde onze fotografe dat we mochten komen:
Eenmaal binnen stelde de bode zich aan ons voor en werden we naar een kamertje gebracht, samen met de bruidsmeisjes, mijn vader en Lindy, onze ambtenaar van de burgerlijke stand. We moesten wachten tot iedereen zich boven in de grote zaal had geïnstalleerd, klaar voor onze ‘grande entrée’…
Foto’s van Dik Zuiderbaan, Jeroen en Diana Hup en Rieëtte Brink
Ik vond het ook een super bruiloft, álles was mooi…het stralende bruidspaar, de auto, de bruismeisjes, de hele ceremonie in het oude stadhuis met zus, broer, vriendin en nichtjes, de feestlocatie..en het weer, waar jullie enorm mee boften (je krijgt wat je toekom(s)t hè).