Gisteren was ik uitgenodigd voor het afscheid van een oud-collega. Het is binnen het team een traditie om de vertrekkende collega een map cadeau te geven met daarin A4-tjes van alle collega’s. Ik heb zelf ook zo’n map gekregen. In de afgelopen jaren heb ik aardig wat van dit soort pagina’s gemaakt, maar ik heb er geloof ik nog niet eerder een laten zien… Beter laat dan nooit dus!
Het afscheid stond in het teken van de Sixties en iedereen was zodanig in z’n rol, dat ik en passant een stoomcursus flowerpower én existentialisme heb gehad (Worteldoeken?? Stokpoppetjes??? Sit-in!!!)
O, heb je dit gezien:
Dit gebeurt steeds vaker… en natuurlijk nooit op een proefje! :-(
Ik maakte me er altijd wat makkelijk vanaf als ik zo’n A4 moest maken… maar deze is erg mooi! Die achtergrond is geweldig en dat gestikte randje ook! Who cares dat het een beetje fout ging – juist leuk en als je het zo gepland had lukt het toch nooit. Mooi meegenomen dus!
Wat een mooie kleuren. Enne.., dat garen gebeurt mij ook zo vaak !
Vind het juist helemaal niet storend zo, vind het wel wat hebben !
Groetjes, Natasja.
Mooi dat A4tje!! En k ben het met de vorige schrijfsters eens, het heeft juist wel wat dat onregelmatige gestikte randje. Ik hoorde dat het gezellig was, maar een beetje karig….ach ja, dat kan ook niet anders, want jij bent er niet meer!!!
Liefs Heleen