A new month, a new Dutch Dare!

This time it’s all about cycling. I don’t drive a car, so my bicycle is my main mean of transport. I was shocked to find out that over the years I’ve apparently ‘worn out’ 12 bikes. Most of them lasted a long time though and at one point I owned three bikes at the same time because one bike was in another city and it’s always smart to have at least one spare bike.

In my defence: my favourite bike was unfortunately stolen a couple of years ago and most of the spare bikes were cheap and not the best quality.

The embellishments are home-made. I was already in the process of scanning some of my own preschool artwork and when I was creating the lay-out I remembered scanning in a couple of drawn and paper pieced bicycles. I printed scaled down versions of these bikes onto cardstock and embossed the cut-out pieces with clear embossing powder. There are adhered to the page with foam tape.

You can’t see them, but you know me: of course there are words to go with this page. Unfortunately there were too many, so I printed the journaling onto a separate sheet of cardstock and I will add it to an altered page-protector next to this lay-out in an album.

I will post the (Dutch) journaling below. It’s in fact a record of all the bikes I’ve owned. You can Google translate it, if you want, but it’s really not THAT interesting. I suggest you skip it and go and take a peek at the Dutch Dares blog instead…

You are more than welcome to play along with us. Participants not only have a chance to win a place as next months guest designer, but this month you can also win 15 euro credit to be spend at Revlie’s REVolution Webshop!

So… What are you waiting for?! Go: Dutch Dares blog!

Journaling:

1. Mijn eerste fiets was natuurlijk een driewieler. Ik herinner me deze, maar volgens mij was-ie van mijn zusje. Er was ook een groene driewieler met gele plastic wielen en een zwart-wit geblokt zadeltje.
2. Ik kan geen bewijs vinden, maar in mijn herinnering was er ook nog een fiets of driewieler met een oranjerood metallic bananenzadel en een hoog stuur.
3. Mijn eerste echte fiets was een donkerblauwe. Ik kreeg ‘m voor mijn vierde verjaardag. Met de bekende zijwieltjes!
4. Daarna kwam de metallic blauwe vouwfiets van mijn moeder.
5. Hoewel je een vouwfiets eigenlijk niet kunt ontgroeien, werd-ie toch vervangen door een kleine damesfiets. Deze simpele bruine kwam bij Oma uit de berging. Oma fietste al lang niet meer. Ik kan op de foto zien dat ik hier nog het blauwe cijferslot gebruikte.
6. Op de middelbare school kocht ik een spiksplinternieuwe, zelfgespaarde Union. Die nieuwe fiets was een big deal, want ik weet dat Susanne ziek was de eerste keer dat ik ermee naar school fietste. Daar baalden we allebei enorm van!
7. De Union is na mijn eindexamen thuis gebleven. In plaats daarvan nam ik mijn moeders groene jaren zeventig B.S.A. met leren zadel mee naar Groningen.
8. In Zwolle ontstond de behoefte aan een tweede fiets en zo kwam er een zwart barrel van Susanne bij. Deze ging ook mee naar Amsterdam toen ik daar stage ging lopen. Fietsen door Amsterdam, dat was een belevenis! En ik moest een extra zwaar beugelslot aanschaffen.
9. De zwarte heeft later ook nog dienst gedaan in Hilversum, maar werd instabiel en is toen vervangen door een prachtige, robuuste tweedehands Batavus (die we nu nog steeds hebben).
10. Aan de …straat kreeg ik als verjaardagscadeau een lila Gazelle met een Sesamstraat bel van de vriendengroep. Hij zag er licht en sportief uit, maar in werkelijkheid trapte hij verschrikkelijk zwaar. Ik had er wel leuke RTV Oost stickers opgeplakt.
11. Kronan was destijds een hip, nieuw merk en via een verzekerings-maatschappij konden we voordelig aan een koningsblauw exemplaar komen. De kwaliteit was helaas niet zo heel best.
12. Dus kreeg ik een paar jaar later de oude Union van Harolds moeder. Op zich niks bijzonders, ware het niet dat dit echt de meest geweldige fiets is die ik ooit heb gehad. Tot mijn grote verdriet vond ik op een dag na het werk alleen het rode slot terug op het station. Gejat…
13. Tja, dat is balen en dan moet je wat. Zo kwam het fietsmerk ‘from hell’ weer terug in mijn dagelijks leven. Begrijp me niet verkeerd: ik echt blij dat ik een fiets heb. Maar op deze Gazelle fiets ik, of ik nu wind mee of tegen heb, weer elke dag tegen de klippen op… Ik ga soms nog liever lopen!