‘Je moet niet schrikken, maar…’ Als iemand dat tegen je zegt, dan zet je je ongemerkt toch schrap. Anderhalve week geleden kreeg ik het te horen tijdens het winkelen: mijn vader was in het ziekenhuis opgenomen. Het viel uiteindelijk gelukkig mee, maar na het telefoontje stond ik toch te shaken. En gisterochtend was het weer raak: ‘Niet schrikken, maar… je moeder heeft een ongeluk gehad’. Meteen flitsen er allerlei beelden en vragen door mijn hoofd. Vind je het gek dat het hart me dan weer in de keel bonkt? En dat voor, zo blijkt later, een deukje in de auto!

Voor mij is nu helder dat ‘slecht’ nieuws inleiden met ‘Je moet niet schrikken hoor, maar…’ niet werkt. Zeg het dan maar gewoon zoals het is: ‘Je vader ligt in het ziekenhuis voor… (vul in: niks ernstigs) of ‘Je moeder heeft een deuk in haar auto’. De ontvanger schrikt zich anders helemaal lam!