Zes ordners met: foto’s van voor 1973, foto’s uit mijn jeugd, foto’s uit Harolds jeugd, foto’s van 2000-2004 in één ordner, 2005 en een deel van de foto’s uit 2006 in één ordner en een deel van de foto’s uit 2007 in ‘n ordner. Je kunt precies zien in welk jaar ik definitief ben overgestapt op digitale fotografie: in het laatste kwartaal van 2005 stijgt het aantal foto’s en in 2006 ben ik gestopt met alles af te drukken. Voor 2007 en verder heb ik waarschijnlijk een ordner (of meer) per jaar nodig!
Alles wat ik van de jaren negentig heb, zit al op chronologische volgorde in een doos, te wachten op nieuwe fotohoezen :-). Aan 2008 en 2009 ben ik nog niet begonnen…Wat er ligt is maar een fractie van de foto’s van de afgelopen twee jaar. Ik heb heel veel thuis geprint en daarnaast ben ik kritisch geweest in wat ik nodig had aan ‘echte’ afdrukken (bijvoorbeeld voor PAT-albums).
Om deze jaren ‘compleet’ te krijgen, moet ik eerst de digitale bestanden doorneuzen en vergelijken met wat ik al heb afgedrukt. Daarnaast weet ik nog niet of ik deze foto’s wel allemaal afgedrukt nodig heb. Ik ben namelijk steeds van plan geweest om digitale fotoalbums te maken van mijn huwelijksdag en van bepaalde vakanties. Dat moet er binnenkort dus maar eens van komen… Van digitale fotoalbums heb je namelijk meteen plezier en als ik wil, kan ik ze later altijd nog naar mijn hand zetten. Kijk maar naar dit album van Liesbeth!
Hoi Marsha,
De digitale albums zijn even werk maar als het eenmaal klaar is heb je wel een boek voor het leven. Veel plezier met maken.Mika
Nou Marsha, je bent in ieder geval al heel ver met het ordenen ervan! Dat is het halve werk hoor! En oude foto’s zijn een plezier om mee te werken, toen dachten we nog nergens aan, gewoon je camera richten en KLIK. Dan maar slechte foto’s – maar wel met een verhaal. Wanneer gaan we weer verhalen vastleggen?!